1. Хүний эдэлж хэрэглэдэг зүйлийн ерөнхий нэр: эд юм (хүний өргөн хэрэглээний бүх зүйл), эд дэлгэрэнгүй...агуурс [хоршоо] (эд хөрөнгө) - Элдэв зүйл эрдэнэ хив торго тэргүүтэн эд агуурсыг түмээд түмээд тоотон болгож, эрх охиндоо лав өгч бүрүүн. Саган сэцэн. Эрдэнийн товч., эд бараа [хоршоо] (хүний эдлэх хэрэглэх зүйлийн ерөнхий нэр) - Наймаачин панзчин тасралтгүй хөлхөж, янз бүрийн эд бараа зарж явна. Б.Нямаа. Арандалынхан., эд баялаг [хоршоо] (эд хөрөнгө) - Өрнөд европын орнуудыг дороо дарж, тэдгээрийн эд баялгийг мэдэлдээ оруулаад байв. “Цог” сэтгүүл., эд хогшил [хоршоо] (хүний гэр ахуйн хэрэглэл) - Авдар дахь жаал зугаа эд хогшлоос нь авчээ. Л.Түдэв. Нүүдэл., эд хөрөнгө [хоршоо] (хүний хурааж цуглуулсан эд зүйл, мөнгө төгрөг) - Амин зуулга, эд хөрөнгөөр ядуухан байв. П.Хорлоо. Түүвэр зохиол., эдээр биеэ чимэхээр эрдмээр биеэ чим [зүйр цэцэн үг](эрдэм ном хамгаас чухал гэсэн санаа), эд ихт догшин, эрдэм ихт номхон [зүйр цэцэн үг](а. Хүн хэдий чинээ эрдэм мэдлэгтэй байна төдий чинээ номхон даруу байдаг; б. Эд хөрөнгө ихтэй хүн бардам гэсэн санаа), эдийг эдэлбэл барагдана, эрдмийн эдэлбэл арвижна [зүйр цэцэн үг] (эд хөрөнгө хөөцөлдөхөөр эрдэм ном сур гэсэн санаа), эдийн ашиг эхэндээ, эрдмийн ашиг эцэстээ [зүйр цэцэн үг] (эд эдлэл бол даруй хэрэглэгдээд элэгдээд дуусна, харин эрдэм мэдлэг бол улам баяжиж насад тэжээнэ гэсэн санаа), эдийн сайн гаднаа, хүний сайн дотроо [зүйр цэцэн үг] (хүний сайн муу нь өнгө зүсэндээ биш, мөс чанартаа байдаг гэсэн санаа);