1. Амгалан, тайван, төвшин: биеийн амрыг харах (залхуурах), мэнд амар суух (сайн дэлгэрэнгүй...суух), амар амгалан [хоршоо] (аж амьдрал, санаа сэтгэл тайван) - Алтай өргөн нутагтаа амар амгалан жаргажээ. Торгууд, захчин ардын тууль үлгэр., амар атар [хоршоо] (амар жимэр, сул тааваар) - Богд Чингис хааны хишгээр мөнхүү улсаа олж эгэж амар атраар сууж ахуй. В.Инжаннаши. Хөх судар., амар жаргал [хоршоо] (төвшин жаргал) - Ашдын амар жаргалыг ольё хэмээвээс онц буян хэрэгтэй тул хичээн үйлд. Оюунтүлхүүр., амар жимэр [хоршоо] (а. Тайван амгалан; б. Хэл ам, хэрүүл тэмцэлгүй) - Ард түмэн амар жимэр аж төрөн суужээ. Д.Сүхбаатарын тухай дурдатгалууд., амар заяа [хоршоо] (амгалан тайван), амар сайн [хоршоо] (амар мэнд, аюул осолгүй) - Хаан сайхан ах нар минь амар сайн сууж хошуу нутаг минь төвшин амгалан байгтун. Арван гурван хүлгийн дуун., амар сайхан [хоршоо] (тайван сайхан) - Ингээд тэр хоёр хүү охин хоёртой болж амар сайхан жаргажээ. Торгууд, захчин ардын тууль үлгэр., амар сул [хоршоо] (чөлөөтэй) - Нэгэн өдөр амар сул бөгөөс нэгэн өдрийн буян. В.Инжаннаши. Хөх судар., амар тайван [хоршоо] (айх аюулгүй, үймээн шуугиангүй, тайван амгалан) - Хөлөг дээр амар тайван байхыг бид хүлээсүгэй. Ж.Верн. Арван таван наст капитан., амар төвшин [хоршоо] (тайван амгалан, тогтуун, үймээн самуунгүй) - Дайн дайсан дарагдан амар төвшин, амгалан жаргалантай жилийг өнгөрч хар нохой жилийн хавар болж... В.Инжаннаши. Хөх судар., амар энх ~ энх амар [хоршоо] (өвчин зовлонгүй, амар тайван) - Амар энхээр аж төрөх олныг аюул зовлонд учруулан... Замлин Сэнчиний намтар оршив., амар мэнд ~ мэнд амар [хоршоо] (а. Тайван амгалан, эрүүл саруул, энх тунх; б. Мэнд мэдэх үг) - Эзэгтэй авгай хоёрын амар мэндийг айлтгаж асуув. А.Дашням. Хүрэндэлтийн хүүхэн., *амар заяа үзүүлэхгүй (байнга зовоодог, тайван байлгадаггүй) - Өдөртөө хэрээ шар шувууны амар заяаг үзүүлэхээ больсон юм гэнэ. Монгол ардын үлгэр., сүх далайтал үхэр амар, сүүж автал чөмөг амар [зүйр цэцэн үг] (хэрэг явдлыг болох хүртэл тайван амгалан байх гэсэн санаа);