Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

ООРХОЙ

1. Үндэс; оорхойгоор нь устгах (уг үндсээр нь үгүй хийх);

2. Баавгай зэрэг амьтдын ичээ: үүр оорхой [хоршоо] (амьтны үүрлэж орогнох газар);

3. Орогнон хоргодох газар: оорхойг нь онгилох~оорхойг нь уудлах (а. Үүрийг нь уудлан онгочих; б. [шилжсэн] Муу муухайг нь дэлгэрэнгүй...

оорхойгоор нь устгах	уг үндсээр нь үгүй хийх
үүр оорхой	амьтны үүрлэж орогнох газар
оорхойг нь онгилох~оорхойг нь уудлах	а. Үүрийг нь уудлан онгочих; б. [шилжсэн] Муу муухайг нь дуудах

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я