1. Дуулах мэргэжилтэй хүн: ардын дуучин (а. Ард олондоо нэр хүндтэй дуучин; б. Дуучдад олгох төрийн дэлгэрэнгүй...
дээд цол, шагнал), гавьяат дуучин (дуучдад олгох төрийн дээд цол), гоцлол дуучин (дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин), дуучин удамтай (уг удамдаа дуучин хүнтэй), дууч хуурч [хоршоо] (дуу хөгжимд гаргуун авьяастай) - Үгээгүй хүн үлгэрч, өнчин хүн дууч. ААЗ;ардын дуучин | а. Ард олондоо нэр хүндтэй дуучин; б. Дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал |
гавьяат дуучин | дуучдад олгох төрийн дээд цол |
гоцлол дуучин | дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин |
дуучин удамтай | уг удамдаа дуучин хүнтэй |
дууч хуурч | дуу хөгжимд гаргуун авьяастай |
дууч бялзуухай | жиргээ бялзуухай |
дууч шувуу | шаргалдуу хэвлийтэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдардаг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй |
дууч цуравдай | цуравдайн нэгэн зүйл |
дууч эм | дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй янхан |
Тус толь нь Мөнхгал компанийн зөвшөөрлөөр монгол бичгийн 'Menksoft 2012' үсгийн тиг хэрэглэж байна.
Тус толийн талаарх санал хүсэлтээ
contact@mongoltoli.mn хаягаар ирүүлнэ үү.
© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он