1. Хараа муутай, сохор: нүдгүй хүн (сохор, харалган хүн), нүдгүй болох (харахгүй дэлгэрэнгүй...
байх, сохрох) - Нүдгүй болсон тэр бидний чимээг авч тэр зүг ухаан жолоогүй гүйх бий. В.Шарма. Таван сургамж., нүдгүй багшаас, шүдгүй шавь [зүйр цэцэн үг] (багш нь муу бол шавь нь муу гэсэн санаа), нүдгүй байгаад үзэх дуртай, чихгүй байгаад сонсох дуртай [зүйр цэцэн үг] (ямар нэгэн зүйлийг хүлээн авах чадваргүй атлаа хэрэгт дурлах гэсэн санаа);нүдгүй хүн | сохор, харалган хүн |
нүдгүй болох | харахгүй байх, сохрох |
нүдгүй багшаас шүдгүй шавь | багш нь муу бол шавь нь муу гэсэн санаа |
нүдгүй байгаад үзэх дуртай, чихгүй байгаад сонсох дуртай | ямар нэгэн зүйлийг хүлээн авах чадваргүй атлаа хэрэгт дурлах гэсэн санаа |
нүдгүй харанхуй | ойр орчны юм огт харагдахгүй байдал |
нүдгүй шуурга | зүг чиг мэдэхийн аргагүй их салхи шуурга |
нүдгүй манан | битүү манан |
нүүр нүдгүй | а. Хаа сайгүй, зай завсаргүй б. Ширүүн, их |
нүүр нүдгүй орох | зай завсаргүй ихээр орох |
нүүр нүдгүй жанчих | хаа сайгүй цохиж зодох |
нүдгүй давхих | хаашаа явахаа мэдэхгүй давхих |
нүдгүй эд | үзэмж, чанар муутай эд |
Тус толь нь Мөнхгал компанийн зөвшөөрлөөр монгол бичгийн 'Menksoft 2012' үсгийн тиг хэрэглэж байна.
Тус толийн талаарх санал хүсэлтээ
contact@mongoltoli.mn хаягаар ирүүлнэ үү.
© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он