1. Нэг зүйлийг нөгөөтэй нь үрэх, шүргэх, харших - Шөнө болоход цахиур хавирч гал түлэв. дэлгэрэнгүй...style="font-size: 10px;">Б.Ринчен. Заан залуудай., чүдэнз хавирах (чүдэнз зурж асаах) - Тамхи татах нэрээр чүдэнз хавирав. Л.Содов. Хаврын нар., шүдээ хавирах (а. Шүдээ хооронд нь харшилдуулах - Дориг шүдээ тачигнатал хавирч намайг зүхэн харааж, хашхичих нь сонсогдов. Д.Мягмар. Газар бид хоёр; б. [шилжсэн] Ихэд хорсох, занах, уурлах - Өнөболд үүнийг сонсоод шүдээ хавирч байв. Ш.Нацагдорж. Мандхай цэцэн хатан), хавирах давирах [хоршоо] (а. Унасан морио хөлөөрөө дэлдэн явуулах; б. Бусдыг хөлөөр хавиран хавсрах; в. [шилжсэн] Бусадтай бага зэрэг маргалдах), эр үхрийн эвэр хавирахад эм үхрийн шарх хорсдог [зүйр цэцэн үг] (ханилсныхаа төлөө шаналах гэсэн санаа);
чүдэнз хавирах | чүдэнз зурж асаах |
шүдээ хавирах | а. Шүдээ хооронд нь харшилдуулах; б. [шилжсэн] Ихэд хорсох, занах, уурлах. |
эр үхрийн эвэр хавирахад эм үхрийн шарх хорсдог | ханилсныхаа төлөө шаналах гэсэн санаа |
хутга хавирах | хутга ирлэх |
Тус толь нь Мөнхгал компанийн зөвшөөрлөөр монгол бичгийн 'Menksoft 2012' үсгийн тиг хэрэглэж байна.
Тус толийн талаарх санал хүсэлтээ
contact@mongoltoli.mn хаягаар ирүүлнэ үү.
© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он