Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

ӨМӨӨЧЛӨХ

1. Бусдыг зөвтгөж дотночлох: хүүгээ өмөөчлөх (хүүгээ зөвтгөх, буруугүй хэмээн нотлох);

2. [шилжсэн] Гоёчлон чимж хэлэх;

3. Юманд янз маяг оруулан засах: өмөөчлөх ёс (тухайн зүйлийг гоёчлон чимж хэлдэг ёс).

хүүгээ өмөөчлөх	хүүгээ зөвтгөх, буруугүй хэмээн нотлох
өмөөчлөх ёс	тухайн зүйлийг гоёчлон чимж хэлдэг ёс

ᠥᠮᠦᠭᠡᠴᠢᠯᠡᠬᠦ

ömügečilekü

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я