1. Хүмүүс хоорондоо зохицон найрамдах, нэгдэх - Эвлэвэл бүтнэ, ховловол гутна. ААЗ., хоорондоо эвлэх (хүмүүс үг үгээ ойлголцож, эвсэх), эвлэх нэгдэх [хоршоо] (хамтарч ажиллах), эвлэвэл бүтнэ, ховловол гутна [зүйр цэцэн үг] (ажил үйлийг эвлэж зөвлөж хийвэл бүтэмжтэй, анд хань зуураа маргаж муулалдаж явбал хохиролтой гэсэн санаа), эвлэвэл эвэр туурай хоёр ч нийлнэ, эвлэхгүй бол элэг бөөр хоёр ч нийлэхгүй [зүйр цэцэн үг] (аливаад эвийг хичээвэл хоёр өөр зүйл ч хоорондоо тохирч зохицож болдог гэсэн санаа), эвлэвэл элсээр хэрэм барина, дэмнэвэл дээсээр чулуу тасдана [зүйр цэцэн үг] (эвтэй найртай бол ямар ч үйлийг бүтээнэ гэсэн санаа);