Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

ХӨНГӨНДҮҮ

1. Хөнгөн байрын: хөнгөндүү зантай хүн (баахан хөнгөн хуумгай зантай хүн);

2. [шилжсэн] Зөөлөн, сүртэй биш: хөнгөн шийтгэл (зөөлөн шийтгэл).

хөнгөндүү зантай хүн	баахан хөнгөн хуумгай зантай хүн
хөнгөн шийтгэл	зөөлөн шийтгэл

ᠬᠥᠩᠭᠡᠨᠳᠡᠭᠦᠦ

könggendegüü

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я