Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

ЁЛЦГОР

1. Юмны улцгар, нялцгай шингэвтэр байдал;

2. Өвдсөн, нярайлсан хүний бие төдий л сайжраагүй байгаа нь: бие нь ёлцгор (бие нь тэнхрээгүй, сулбагар хэвээр байх);

3. Нимгэн арьстай, цагаан, цонхигор царай: ёлцгор царайтай (цонхигор царайтай);

4. Төрөлхийн бие муутай, чадал дорой: ёлцгор хүн (бие султай хүн) - Тэр угаасаа ёлцгор дорой амьтан.

бие нь ёлцгор	бие нь тэнхрээгүй, сулбагар хэвээр байх
ёлцгор царайтай	цонхигор царайтай
ёлцгор хүн	бие султай хүн

ᠶᠣᠯᠴᠤᠭᠤᠷ

yolčuγur

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я