Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

ДУНШАА

1. Дуншилт;

2. Байнга дуншиж байдаг зан;

3. Эргэлзээ, тээнэгэлзээ, шийдвэргүй байдал: дуншаа хүн (шийдэж яддаг хүн, ажил сунжруулдаг хүн).

ᠳᠤᠩᠰᠢᠶ᠎ᠠ

dungsiy-a

ХӨРШ ҮГ

Өргөн хэрэглээний үг

Явцуу хэрэглээний үг

Аман зохиол

Нэр томьёо

ЭХҮҮН

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он