Худал хэлдэг зантай - Хуучин зангаа гэнэт хөдөлгөж, худалч болохоо харуулж эхлэв. Д.Содномдорж. Түм буман хүүхэд., худалч хүн (худал хэлдэг зантай хүн) - Баян хүн ноён хүний дүү, худалч хүн хулгайч хүний дүү, унтсан хүн үхсэн хүний дүү. Ардын аман зохиолын дээж., далан худалч (маш их худал хэлдэг хүн) - худалчийн гэрийг шатахад итгэж ядна, хулгайчийн морийг алдахад үнэмшиж ядна [зүйр цэцэн үг] (худалч, хулгайч хоёрын хэлсэн үгэнд итгэхэд бэрх гэсэн санаа), худалч хүний нээрээн олон, хуурамч хүний хөөрхий олон [зүйр цэцэн үг] (худалч, хуурамч хүний аашилж аяглах нь их гэсэн санаа).
худалч хүн | худал хэлдэг зантай хүн |
далан худалч | маш их худал хэлдэг хүн |
худалчийн гэрийг шатахад итгэж ядна хулгайчийн морийг алдахад үнэмшиж ядна | худалч, хулгайч хоёрын хэлсэн үгэнд итгэхэд бэрх гэсэн санаа |
худалч хүний нээрээн олон хуурамч хүний хөөрхий олон | худалч, хуурамч хүний аашилж аяглах нь их гэсэн санаа |
Тус толь нь Мөнхгал компанийн зөвшөөрлөөр монгол бичгийн 'Menksoft 2012' үсгийн тиг хэрэглэж байна.
Тус толийн талаарх санал хүсэлтээ
contact@mongoltoli.mn хаягаар ирүүлнэ үү.
© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он