1. [ургамал] Цэцэг нь шаравтар, тоор мэт хар хүрэн жимстэй, унгарил нь цагаан нэг наст сөөг ургамал: хөвөнгийн дэлгэрэнгүй...хонгорцог ~ хөвөнгийн тоор (хөвөнгийн жимс), хөвөнгийн тос (хөвөнгийн үрээс шахаж авсан тос), хөвөн тарьсан хүн хүйтнээс айхгүй, хүүхэд заяасан хүн хожмоос айхгүй [зүйр цэцэн үг] (а. Үр хүүхэдтэй хүн өтлөхдөө жаргах; б. Бэлтгэл сайтай ажил үйл бүтэхдээ хялбар гэсэн санаа), хөвөн өвс [ургамал] (улалжтан овгийн намаг газар ургадаг олон наст өвс, үрлэх үедээ хөвөн мэт үстэй болно; хөвөн түрүүт), хөвөн оройт [ургамал] (цайны оронд хэрэглэж болдог орой дээрээ хөвөн мэт том цагаан цэцэгтэй ургамал. Түүж аваад шүүсийг нь сарниулалгүй өөрт нь шингээн хатаасны дараа жижиглэн хэрчиж уутанд хийж нар дагуулан хатаах бөгөөд тийнхүү хатааж байхдаа усаар гадна талаас нь байн байн шүршинэ. Үүний дараа үнэртэн үзэхэд өнгө нь бага зэрэг харлаж цайны адил болно. Түүнийг хавтгай төмөр буюу цар тогоонд хийж хууран жинхэнэ цайны амт оруулан битүү саванд хийж хадгалан хэрэглэнэ), хөвөнгийн улаан аалз [амьтан] (өнгө улаан, үржих нь түргэн таримал ургамлыг хөнөөдөг нэг зүйл жижиг аалз), хөвөн түрүүт [ургамал] (хөвөн өвс);