Тэнгис бол Сүнид аймгийн ноён бөгөөд тус аймаг 1620-оод оны үед Халхын Сэцэн хан Шолойг түшиж байв. 1639 онд Тэнгис харьяат ардыг авч Манжид дагаар оров. Манжийн хаан 1640 онд түүнд манж гүнжийг гэргий болгон өгч эфү болгоод, 1641 онд засаг, төрийн жүн ван болгов.

Гэвч Халхын Сэцэн хан Шолой Сүнид, Хуучид зэрэг аймгуудыг дахин өөртөө татах бодлого явуулсны үр дүнд Тэнгис 1646 онд албат ардаа дагуулан Халхын нутагт орж иржээ. 1646 оны зун Манжийн их цэрэг Тэнгис нарыг нэхсээр Туул гол орчимд гүйцэж, ихэд дарав. Түүнчлэн Тэнгист туслахаар ирсэн Түшээт ханы 20 мянган цэрэг, Сэцэн ханы 4 хүүгийн удирдсан Авганар, Барга, Хатагин, Урианхан 4 аймгийн 30 мянган цэргийг дараалан ялжээ. Тиймээс Шолой, Тэнгис нар Сэлэнгэ мөрөн тийш зайлан нутаглажээ. Гэвч 1648 онд Тэнгис Манжид буун өгөөд, удалгүй нас барав. Түүний хэргэм зэргийг дүү Тэнгитэй нь залгамжлан, хошуугаа захирчээ. (Ц.Цэрэндорж)