Тус хошууны анхны засаг Цэвдэнжав нь эфү Цэрэнгийн дэд хүү болно. Түүний ах Цэнгүнжав нь 1752 онд албат ардаасаа хуваан өгч түүнийг тусдаа засаг хошуу болгохыг гуйн айлтгасанд зөвшөөрч Цэвдэнжавыг засаг болгов. 1754 оноос эхлэн цэргийн явдалд идэвхийлэн зүтгэсэн тул 1756 онд төрийн жүн ван өргөмжилжээ. 1757 онд цэргийн гавьяаны тулд түүний эцэг Цэрэнгийн шалгарсан баатар цолыг түүнд олгов. 1758 онд чин вангийн зэрэг хүртэж, хааны зарлигаар хөргийг нь зуруулж Туяа гэрэлт асарт байрлуулжээ. Түүний захирсан хошуу нь одоогийн Баянхонгор аймгийн хойд хэсгээр Түйн голын эхээр нутаглаж байв. Тус хошууны нутаг нь зүүн болон зүүн өмнө талаараа Түйн голоор Эрдэнэ бандида хутагтын шавьтай зах нийлж, баруунш Харнүдэн худаг, хойш Хөл сая, зүүн хойш Салаагийн эх, баруун хойш Хөг даваа, баруун өмнөш Молцог хүрчээ. 1911 онд Монгол улс тусгаар тогтнолоо сэргээн тунхаглахад Жавзандамба хутагт Богд хаан тус хошууны засаг ноён Гүргэмжавт үе улиран дайчин засаг цол, төрийн жүн вангийн хэргэм шагнасан тул тус хошууг үүнээс хойш Сайн ноён хан аймгийн Дайчин засгийн хошуу хэмээн нэрлэх болов. 1923 оны засаг захиргааны шинэчлэлээр Цэцэрлэг мандлын аймгийн Түйн голын хошуу хэмээн өөрчилж Их-Овоо, Хөшиг уул, Хөх нуур, Эрдэнэцогт зэрэг 4 сумтай болгов. 1927 онд жижиг хошуудыг татан буулгах үеэр тус хошууг Баянзүрх уулын хошуунд нэгтгэжээ. 1931 оны засаг захиргааны өөрчлөлтөөр хошуудыг татан буулгаж шинээр аймаг сумдыг зохион байгуулахад тус хошууны хуучин нутаг нь одоогийн Баянхонгор аймгийн Эрдэнэцогт, Баян-Овоо, Баянхонгор гурван сумын нутагт хуваагдан оржээ. (Б.Нацагдорж)

Засаг ноёдын үе залгамжлал