1940-өөд оноос Монголын нийгмийг хэт үзэл сурталжуулан, үндэсний түүх, соёлоо дээдэлсэн бүхнийг үндсэрхэх үзэлтэн, улс орны удирдлага, хөгжлийн дутагдал, доголдлыг шүүмжлэлтэй, олон ургалч үзлийн үүднээс хандсан сэхээтнүүдийг үгүйсгэх үзэлтэн, Монгол, Зөвлөлтийн харилцаанд гарч байсан сөрөг талыг хэлж ярьсан хүнийг Зөвлөлтийн эсрэг үзэлтэн, “намын эсрэг бүлэг” хэмээн хавчин хяхаж эхэлсэн. 

    МАХН-ын Төв Хорооны III бүгд хурал (1962) “Д.Төмөр-Очирын намын эсрэг үйлдсэн ажил явуулгын тухай”, V бүгд хурал “Л.Цэндийн намч биш ажил явуулгын тухай” тогтоол гаргаж, тэднийг хавчин хэлмэгдүүлж байв. МАХН-ын Төв Хорооны VI бүгд хурал (1964) “Ц.Лоохууз, Б.Нямбуу, Б.Сурмаажав нараас намын эсрэг бүлэглэсэн явууллага хийсэн тухай” тогтоол гаргаж, намын жанжин шугамыг эсэргүүцсэн, урагшлах замд тохиолдож байгаа бэрхшээл, дутагдлыг дөвийлгөн ашиглаж, намын бодлого буруу мэтээр харуулахыг оролдсон, улс орны ололт, амжилтыг үгүйсгэсэн, ЗХУ, социалист орнуудтай хамтран ажиллахын ач тусыг дутуу үнэлсэн, үндсэрхэх үзлийг шууд хамгаалан, түүний хор аюулыг үгүйсгэж, Д.Төмөр-Очир, Л.Цэнд нарыг далдуур дэмжсэн гэх зэргээр буруутгасан.

    Гэтэл тэд бол Намын Төв Хорооны удаа дараагийн Бүгд хурал дээр улс орны хөгжлийн асуудал, нам, засгийн удирдагчдын дутагдал, доголдлыг шүүмжлэн, социалист хөгжлийн өөр, өвөрмөц замыг сонгохын төлөө санаа тавьж байсан удирдах ажилтнууд болно. Ц.Лоохууз, Б.Нямбуу, Б.Сурмаажав нар болон бусад нэр бүхий хүмүүсийг хөдөө нутаг заан суулгаж, бага цалинтай ажил эрхлүүлэн, явах гишгэх, ярих хэлэхийг нь хүртэл цагдаж, хүний эрхийг ноцтой зөрчиж байв. Тэднийг МАХН-ын түүхэнд “Намын эсрэг бүлэг” хэмээн тэмдэглэж байв. МАХН-ын эрх баригчид “Намын эсрэг бүлэг” гэгч асуудлыг  шийдвэрлэснээр Монголын нийгмийн удирдлагын дотоод хямрал шувтарч, 1960-аад онд нэг хүний захиран тушаах систем тогтсон. (Ж.Болдбаатар)