Шиваа ширээт хутагт Сайн ноён аймгийн Сэцэн чин вангийн хошууны харьяат бөгөөд анхдугаар дүрийн хутагт Лувсаншиваа нь Өөлдөд олзлогдож Халиун зайсан гэдэг айлд зарцлагдаж байсан. Шиваа ширээт хутагт удалгүй эрдэм номтой хүн болох нь мэдэгдэж, Өөлдийн дунд ихэд хүндлэгдэн тахигдах болсон. Өөлдөд олзлогдсон халхуудыг дагуулан нутаг буцаасан нь Шиваа ширээт хутагтын шавийн хүн амын үүсэл эхэлсэн.

Шиваа ширээт хутагтын 4 дүгээр дүр Ванданчоймбал 1870 онд Улиастайн жанжинд зургаан зуун агт морьд туслан барьж, харьяат шавь нарыг захирах тамга гуйн Гадаад Монголын төрийг засах явдлын яаманд мэдүүлжээ. Гэвч 1875 онд хутагт Ванданчоймбал жанч халжээ. Тавдугаар дүрийн хутагт Агваанлэгдамбажанцаны үед тамга гуйсан батлах бичгийг Гадаад Монголын төрийг засах явдлын яаманд удаа дараа илгээсэн боловч нас бага, шавь ардын тоог дахин байцаах хэрэгтэй зэргээр удаа дараа хойшлуулсан. Сэцэн чин ван Наянтаас Шиваа ширээт хутагтын суусан газар, шавь ард цөм ван миний харьяат захирах газар хэмээн тамга гуйсан асуудлыг удаашруулж байв. Тамга гуйсан явдал ийнхүү удааширсаар 1911 он хүрсэн. Монголчууд тусгаар тогтнолоо сэргээн мандуулж, Богд Жэбзүндамба хутагтыг хаан ширээнд залсаны дараа 1912 оны нэгдүгээр сард Шиваа ширээт хутагтын шавийн нутгийг Сэцэн чин вангийн хошуу дотроос салж шанзодба байгуулан шавь захирах тамгыг Богд хаанаас авсан. 1923 онд “Нутгийн захиргааны дүрэм”-ийн дагуу засаг захиргааг өөрчлөн байгуулахад Цэцэрлэг мандалын аймгийн төлөөний түшмэл Чойжилсүрэнгийн хамт хошууны түшмэд хуралдан шавийн захиргааг татан буулгаж, Өлзийт-Өндөр-уулын баруун зүүн хоёр сумыг зохион байгуулжээ. 1924 онд Цэцэрлэг Мандалын аймгийн Хан-Өндөр уулын хошуунд нэгтгэсэн. (Ч.Батдорж)