Халхын Сэцэн хан аймгийн Үйзэн вангийн хошууны тайж Жамьянгаравын хамжлага ард Цэнд бичээчийн хоёр дахь хүү болон Сэцэн хан аймгийн Үйзэн вангийн хошуу нутаг “Билүүт” хавцлын эх “Баруун шанд” хэмээх газар мэндэлсэн.

    Бага насандаа эцэг Цэндээр монгол бичиг заалган уншиж бичиж сурсан. 1924 онд Матад хан уулын хошууны МАН-ын үүрт гишүүнээр элссэн. 1925 оноос Тамсаг булаг дахь цэргийн хороонд бичээч, Улаанбаатар хотод нэгдүгээр морин бригадын наймдугаар хорооны бичээч, Матад хан уулын хошууны намын дарга, Хан Хэнтий уулын аймгийн намын 5 дугаар хуралд төлөөлөгч, Улсын их хурлын төлөөлөгч байжээ. 1926 оноос Хувьсгалт Залуучуудын эвлэлийн төв хорооны байнгын тэргүүлэгч, хэлтсийн эрхлэгч, “Үнэн” сонины эрхлэгч, 1928 онд Үйлдвэрчний Төв Зөвлөлийн дарга, 1932 оноос Шинжлэх Ухааны хүрээлэнд судлаачаар ажиллах болжээ. 1933-1938 онд ЗХУ-ын Ленинград хотод Бага ястны дээд сургууль, Дорно дахиныг судлах хүрээлэнд суралцаж байгаад Монголдоо ирсэн. 1938 оны 11 дүгээр Дотоод яаманд баригдаж байцаагдаж улмаар 1940 онд суллагдсан. 1946 онд Ленинград хотод дахин аспирантурт суралцан, 1950 онд “Гэсэрийн туужийн түүхт үндэс” сэдвээр Москва хотод дэд эрдэмтний зэрэг хамгаалсан.

    1969 онд хэвлэгдсэн 50 мянган толгой үгтэй “орос монгол толь” бичгийн хавсралт  болох 1000 жилийн он тооллын харьцуулсан хүснэгтийг нь үндэсний үзэл гаргасан Ленин, Богд хоёрыг нэг доор бичсэн зэргээр шүүмжилж байсан. 1981 онд Шинжлэх ухааны академийн Хэл, зохиолын хүрээлэнгийн Төвд судлалын секторыг үүсгэн байгуулж,  1986 оны 6 дугаар сард таалал төгсөх хүртлээ тус секторын эрхлэгчээр ажиллажээ.

    Ц.Дамдинсүрэнгийн зохиосон шинэ үсгийн дүрмийг 1946 оны 1 дүгээр сарын нэгнээс улс орон даяар хэрэглэх болсон. БНМАУ-ын төрийн шагналыг 1946, 1947, 1951 онд нийт гурван удаа хүртсэн. (Ч.Батдорж)