1688 онд Халхын зүүн гарын Сэцэн хаан Шолойн зургадугаар хүү Чойжавын ахмад хүү Данзаны хүү Гүржав нь ах дүү нарын хамт албатаа аван Чин улсад дагаар оров. 1691 онд түүний албатаар 13 сум болгож, засаг хошуу болгов. 1692 онд нас барсанд түүний хүү Цэвээнбанжур залгамжлан засаг болов. 1696 он болоход ган зуд, өлсгөлөн зэргийн улмаас 10 сумын албат нь сарнин тархаж 3 сум л үлдсэн байжээ. 1735 онд түүнийг нас барахад нь хүү Гэлэгпилд залгамжлуулав. Сэцэн хан аймгийн Ёст засаг, Үйзэн засгийн хошуу хоёрын хамтаар хатагины гурван хошуу гэж хэлдэг. Тус хошууны нутаг нь зүүнш Халтар хошуу, өмнөш Хэвтэш, баруунш Агшуун уул, хойш Хар говь, зүүн хойш Эрээн хошуу, баруун хойш Гүний өндөр, зүүн өмнөш Үнэгэд уул, баруун өмнөш Далай булаг хүрчээ. 1911 онд Монгол улс тусгаар тогтнолоо сэргээн тунхаглахад Богд хаанаас тус хошууны засаг ноён Түдэнд үе улиран хурц засаг цол хүртээсэн тул үүнээс хойш Сэцэн хан аймгийн Хурц засгийн хошуу хэмээн нэрийдэх болов. 1923 оны засаг захиргааны шинэчлэлээр тус хошууг Хан Хэнтий уулын аймгийн Зотол хан уулын хошуу хэмээн өөрчилж, Баянцогт-Овоо, Баян уул, Уртын цагаан овоо зэрэг 3 сумтай болгов. 1927 онд жижиг хошуудыг татан буулгахад хуучин Егүзэр хутагтын шавийн нутгаар зохион байгуулсан Хан Хэнтий уулын аймгийн Эрдэнэцагаан уулын хошууг татан буулгаж тус хошуунд нийлүүлэв. 1931 оны засаг захиргааны өөрчлөлтөөр хошуудыг татан буулгахад тус хошууны нутгаар одоогийн Сүхбаатар аймгийн Эрдэнэцагаан сумыг зохион байгуулжээ. (Б.Нацагдорж)

Засаг ноёдын үе залгамжлал

Хурц засгийн хошууны газрын зураг (1907)