Тус хошууны анхдугаар засаг ноён Цэмбэлдорж нь Шидиширийн ахмад хүү боловч зөвхөн хошууны туслагч тайж болж явсан тул 1719 онд Өндөр гэгээн Занабазарыг дагалдан Чин улсын хаанд бараалхаж ирээд тусдаа засаг хошуу болохыг гуйсанд хаанаас зөвшөөрчээ. Ингээд түүнийг засаг, тэргүүн зэргийн тайж өргөмжилж түүний албат ардаар тусдаа нэгэн хошуу болгожээ. Түүний эцэг Шидишири баатар хунтайж Оростой харилцах хэргийг нэгэн үе эрхэлж явсан тул 1727 онд жанжин Цэрэнг дагалдан Оросын зүг хил тогтооход оролцож явав. 1728 онд насжсаны учир хошуу засгаас байлгахад ач Рампилдорж нь залгамжилжээ.  Рампилдоржийг залгамжилсан Сандавдорж нь цэргийн хэрэгт ихэд зүтгэлтэй явсан тул Чин улсын төрийн төрөөс шагнал, өргөмжлөл нэлээд хүртэж явжээ. Тус хошууны нутаг нь зүүнш Өгөөмөр уул, өмнөш Бүенхий, баруунш Байдуу, хойш Цэгээн нуур, зүүн хойш Аргаль, баруун хойш Дашлүн уул, зүүн өмнөш Дунд оорцог, баруун өмнөш Тавантолгойд хүрчээ. 1911 онд Монгол улс тусгаар тогтнолоо сэргээн тунхаглахад тус хошууны засаг ноён Батжаргалд үе улиран сүжигт засаг цол хүртээж тус хошууг Түшээт хан аймгийн Сүжигт засаг буюу Сүжигт гүнгийн хошуу гэх болжээ. 1923 оны засаг захиргааны өөрчлөлтөөр тус хошууг Богд хан уулын аймгийн Баян-Эрхт уулын хошуу хэмээн өөрчлөн нэрлэжээ. Хошууны нутаг бага хэмээн 1925 онд Богд хан уулын аймгийн Хүнцэлчавчид уулын хошуунд нийлүүлжээ. 1931 оны засаг захиргааны шинэчлэлээр хошуудыг татан буулгахад тус хошууны хуучин нутгаар Төв аймгийн Өндөрширээт, Алтанбулаг, Лүн сумдыг байгуулжээ. (Б.Нацагдорж)

Засаг ноёдын үе залгамжлал

Сүжигт засгийн хошууны газрын зураг (1907)