Монгол улсын тээх нэвтрүүлэх газар нь 1925 оны 7 дугаар сарын 15-нд  ачааны 7 машинтайгаар үйл ажиллагаагаа эхлүүлжээ. Тээх нэвтрүүлэхийн төв, орон нутгийн тэдгээр хороо салбаруудад 1928 оны эхээр 177 хүн ажиллаж байв. 1929 оны 12 дугаар сарын 30-нд Монгол, ЗХУ-ын Засгийн газрын шийдвэрээр хоёр талаас хувь нийлүүлсэн тээврийн газрыг 50 орчим автомашин, машин засварын жижиг газартайгаар “Монгол транс”-ыг (улсын нийт ачаа тээврийн 10 орчим хувийг авто тээврээр гүйцэтгэж байв) байгуулжээ. Гүйцэтгэх үүрэг нь авто ба усан замын тээврийг хөгжүүлж, үндэсний боловсон хүчнийг бэлтгэх, зам гүүр засах ба шинээр барьж байгуулах, ердийн хөсөг тээвэр, морин өртөөний хэргийг боловсронгуй болгоход чиглэгдэж байв.

      ЗХУ,  Монгол трансыг 1936 оны 1 дүгээр сарын 1-ээс 8.6 сая төгрөгийн хөрөнгөтэйгөөр БНМАУ-д шилжүүлэн[U1]  (улсын хэмжээний нийт импортын ачааны 18-25 хувийг эзэлж байв) өгсөн юм. БНМАУ-ын СнЗ-ийн 1936 оны 4 дүгээр сарын 7-ны өдрийн 22-р тогтоолоор Засгийн газрын комиссын акт, илтгэлийн үндсэн дээр улсын мэдэлд хүлээн авч тээврийн удирдах байгууллагыг “Монгол тээхийн ерөнхий захирах газар” гэж нэрлэснээр хойшид ажиллах чиг үүргий нь тодорхойлж экспорт, импортын тээвэр, шуудан харилцаа хийгээд чухал тээврүүд ба улс орныг батлан хамгаалах талаар холбогдсон үүргүүдийг гол зорилт болгожээ.

         Уг байгууллага Монгол улсын эдийн засаг өсөн бэхжих, хөгжихөд ихээхэн үүрэг гүйцэтгэсэн юм. (Д.Эрдэнэбат)