Академич Б.Ринчен монгол хэл аялгуу, түүх соёл, утга зохиол, ардын билиг хэмээх аман зохиол, угсаатны зүй, бөө судлал, нэр томьёо зэрэг монголын судлалын бараг бүх салбараар эрдэм шинжилгээний ганц сэдэвт бүтээл, ном, товхимол, өгүүлэл, тэмдэглэл хэдэн зууг монгол, франц, англи, орос, герман, польш, мажар, чех зэрэг хэлээр бичсэн нь монголоос гадна гадаадын олон оронд хэвлэгджээ. Б.Ринчений эрдэм номын үйл ажиллагааг эрдэмтэн, зохиолч, орчуулагч, сэтгүүлч, сурган хүмүүжүүлэгч гэсэн таван үндсэн чиглэлээр судлан үздэг. Билгүүн номчийн эрдэм шинжилгээний суурь бүтээл нь 1956 онд Унгар улсын ШУА-д докторын зэрэг хамгаалсан “Монгол бичгийн хэлний зүй” хэмээх найман дэвтэр бүтээл болно. Тус бүтээл нь эрдэм шинжилгээний хувьд монгол хэлний хөгжлийг авиа зүй, үсэг зүй, хэлбэр судлал буюу үгзүй, өгүүлбэр зүйн төвшинд орчин үеийн хэл шинжлэлийн үүднээс нарийвчлан задлан шинжилсэн анхны суурь бүтээл болсон төдийгүй монгол хэлийг уугуул зүй тогтол, онцлогт нь тулгуурлаж судалсан учир, судалгааны арга барилын хувьд ч монгол хэл шинжлэлийн ухаанд шинэ зам мөрийг дуртган гаргажээ.

            Үндэсний ухамсрыг эерэгээр төлөвшүүлэн нийт үндэстнээ чиглүүлэн хөтөлж байж л монгол үндэстэн өөрийг гэсэн үзэл бахархалтай болж чадна гэдгийг аль эрт ухаарсан хүн бол профессор Ринчен байсан бөгөөд эх хэлээ хамгаалж цэвэр ариун байлгах, эрлийзжүүлсэн орчуулгаар болон элдэв гаж үг яриагаар эх хэлээ бузарлахгүй байхын төлөө цуцалтгүй тэмцэж, эх хэл бол монгол үндэстний нэг гол хэв шинж, хэл цэвэр байвал монгол хүний сэтгэхүй, сэтгэлгээ, сэтгэл санаа цэвэр байна гэсэн байр суурийг тууштай баримталж байсан юм. (Д.Эрдэнэбат)