Манж нар Монголыг эрхшээлдээ оруулаад алтан ургийнхны угсаа залгамжлах ёсыг шууд устгаагүй боловч хэнийг дэвшүүлэх, бууруулах цол, хэргэм олгох бүх эрхийг гартаа авчээ. Манж Чин улсын хуулиар монгол язгууртнуудын хан цолыг хэвээр үлдээж  ноён, жонон зэрэг цолыг халж оронд нь ван, бэйл, бэйс, гүн цол олгосныг манж улсын хуульд төрийн хэтэрхий дөрвөн хэргэм гэж нэрлэжээ. Хэтэрхий дөрвөн хэргэмийн  хоёрдугаар нь бэйл байв.

1691 онд болсон Долоннуурын чуулганаар Манж улсын Энх-Амгалан хаан зарлиг буулган Халхын 3 ноёнд бэйлийн хэргэм олгожээ. Манжийн хуулиар бэйлийн хэргэмийг нэгэн үе буюу үе улиран залгамжлах журам тогтоожээ. Засаг залгасан бэйлийг төрийн бэйл хэмээж байв.

Манж улсын “Гадаад Монголын Төрийг Засах Явдлын Яамны хууль зүйлийн бичиг”-т заасан ёсоор монгол язгууртнууд цол, хэргэм зэрэгтээ тохирсон ямба, ёслолын хувцас, хэрэглэлтэй, тогтсон цалин пүнлүү, хамжлага ардтай байв. Бэйлийн пүнлүү нь 800 лан мөнгө, торго 13 зах, хамжлага нь 40 байв.

1923 онд Ардын Засгийн газраас ”Монголын олон засаг ба засаг бус ван гүнгүүдийн эрх хэмжээний дүрэм” батлан гаргасанаар бэйл цолыг хэрэглэхээ больжээ. (С.Цолмон)