Мандухай анхандаа Мандуул хааны бага хатан болж, түүнд хоёр охин төрүүлж өгчээ. Мандуул хаан нас барсны дараа төрийн хэргийг түр хамаарч байв. Чингисийн алтан ураг тасарсан хэмээн үзсэн Хасарын угсааны Хорчины Өнөболд (Ноёнболд) ван Мандухайд гэрлэх санал тавьсан боловч Мандухай татгалзжээ. Мандухай Чингис хааны алтан ураг хаан ширээ залгамжлах ёсыг хадгалахын тулд Баянмөнх Болох жононгийн хүү Батмөнхийг хайн олж, хаан ширээнд залаад, өөрөө түүний их хатан нь болов. Тэр үед Мандухай 33 настай, Батмөнх 7 настай байжээ.  

Батмөнхийг өсөж том болтол Мандухай хатан төрийн хэрэгт нь туслан, шийтгэж байжээ. Мандухай хатан, Батмөнх нар улс орныхоо тархай бутархай байдлыг эцэс болгож, их хааны захиргаанд нэгтгэх бодлого явуулав. Юуны өмнө Мандухай Ойрадыг довтлон Тасбүрд гэдэг газар бутцохин эрхэндээ оруулжээ. 1480-аад оны эхээр ихээхэн эрх мэдэл бүхий Бэгэрсэн тайш, Исман (Исмаил) тайш нарыг бутцохив. 1489 оны үед Мандухай, Батмөнх нар Ойрадтай дахин тулалджээ. Ийнхүү их хаанд тэрслэгчдийг дарангуйлсан нь Монгол улсын бүрэн бүтэн байдлыг бэхжүүлж, Батмөнхийг биеэ даан төрийн эрх барих нөхцлийг бүрдүүлэв.  

Мандухай Чингис хааны алтан ургийг дээдлэн, бүх Монголыг их хааны захиргаанд нэгтгэхэд үнэлж баршгүй хувь нэмэр оруулжээ. Тиймээс тэрээр Дөчин дөрвөн хоёрын Монгол улсын хатдын дотроос онцгойлон шалгарсан төдийгүй Монголын түүхэн дэх хамгийн алдартай хатдын нэг болсон билээ.

Мандухай, Батмөнх хоёрын дундаас Төрболд, Улсболд хоёр ихэр, Барсболд, Төрөлт гүнж хоёр ихэр, Арсболд, Очирболд, Алчболд хоёр ихэр, Арболд гэсэн 7 хүү, 1 охин төржээ. (Ц.Цэрэндорж)