Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

СӨРГӨЛДӨХ

1. Хөөцөлдөх;

2. Бие биетэйгээ зөрөлдөх, муудалцах: маргалдах сөргөлдөх [хоршоо] (өөр зуураа маргалдаж эв түнжингүй болох).

ХӨРШ ҮГ

Өргөн хэрэглээний үг

Явцуу хэрэглээний үг

Аман зохиол

Нэр томьёо

ХӨРВҮҮЛЭХ

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он