Дэвхээ, дэв: дэвээ газар (чийгтэй, өвс, зүлэг байдалтай газар), дэвээ өвс (чийгтэй дэлгэрэнгүй...
өвс), дэвээ суух (дэвээ хөөрөхөө зогсож уг хэвдээ орох), дэвээ хөдлөх (дэвээ хөөрөх), дэвээ хөөрөх (хаврын урин дулаанд чийглэг нойтон, намгархаг газар хөөрч хөвсийх), дэнд дэвээ [хоршоо] (дэнж дэвээ), дэнж дэвээ [хоршоо] (өвс, зүлэгтэй тэгшхэн газар), дэв дэвээ [хоршоо] (дэнж дэвээ), *дэвээний цахирам [ургамал] (усны цахилдаг).дэвээ газар | чийгтэй, өвс, зүлэг байдалтай газар |
дэвээ өвс | чийгтэй өвс |
дэвээ суух | дэвээ хөөрөхөө зогсож уг хэвдээ орох |
дэвээ хөдлөх | дэвээ хөөрөх |
дэвээ хөөрөх | хаврын урин дулаанд чийглэг нойтон, намгархаг газар хөөрч хөвсийх |
дэнд дэвээ | дэнж дэвээ |
дэнж дэвээ | өвс, зүлэгтэй тэгшхэн газар |
дэв дэвээ | дэнж дэвээ |
дэвээний цахирам | усны цахилдаг |
Тус толь нь Мөнхгал компанийн зөвшөөрлөөр монгол бичгийн 'Menksoft 2012' үсгийн тиг хэрэглэж байна.
Тус толийн талаарх санал хүсэлтээ
contact@mongoltoli.mn хаягаар ирүүлнэ үү.
© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он