1. Дорвогор болох;
орвойх дорвойх | а. Ямар нэг зүйл үрчийж хуниралдан унжих; б. Уруул унжих |
уруулаа цорвийлгаад тоомсрохгүй байгаа санаагаа гаргах үйл.
битгий дорвойгаад байгaач, тэр яах нь бүр өөрийнхин эрх шүү; энэ чиний дорвойсоны уршиг даа.
Ch.Ayuush2016-02-25 17:38:22
Тус толь нь Мөнхгал компанийн зөвшөөрлөөр монгол бичгийн 'Menksoft 2012' үсгийн тиг хэрэглэж байна.
Тус толийн талаарх санал хүсэлтээ
contact@mongoltoli.mn хаягаар ирүүлнэ үү.
© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он