1. Туруутан баг, гахайнхан овог, гахай төрөлд багтах, элдэв идэшт, хэвдэггүй, Евро-Ази, Африкт тархмал, олон зүйлтэй, дэлгэрэнгүй...тэжээвэр нь дэлхий даяар тарсан том биет дэлэнт амьтан - Гахай, шилүүс, хандгай, буганаас эхлээд чандага хүртэл буун дуу, дарийн утаанаас дүрвэн зайлжээ. Б.Нямаа. Арандалынхан; гахайн сор (гахайн ширүүн, урт шулуун үс), гахайн сур (гахайн арьсан сур), гахайн торой (гахайн зулзага) - Пэлхээ чавганц садангийн ганц хүн боловч гахайн торой шиг олон нүцгэн амьтныг ноохой дотроо тэжээж суух учир илүү аманд идүүлэх юм үнэндээ ч байхгүй. С. Эрдэнэ. Цасан дорхи ногоо., гахайн үзмэрч (гахайн толгойгоор мэргэлдэг хүн), бодон гахай (нас гүйцсэн эр гахай) -Модны захын шугуй сөөг дотроос бодон гахай гарч ирээд, галын гэрэл үзээд гайхан зогсжээ. Б. Ринчен. Заан Залуудай., гахай хавдар (эрүү шанаан тус газар хавддаг халдварт өвчин) - Чогдов өвгөний зааварласанаар ус үлээсээр байгаад хоёр эрүү нь хөшиж, нүд нь бөлцийн хавагнаж, булчирхай нь цуцан гахай хавдар туссан мэт болов. До. Цэнджав. Ёнхор дарханы өв., *нохой гахайдаа хүрэх (зад хэрэлдэх), гахай унтахдаа, нохой идэхдээ [зүйр цэцэн үг] (хэрэг бодис өөр өөрийн онцлог ба тус тусын сайн муу талтай гэсэн санаа), гахайн хоншоор хашаа эвдэх, хүний хоншоор хошоо эвдэх [зүйр цэцэн үг] (муу хүний хов жив дэндвэл бусдын нөхөрлөлийг эвдэнэ гэсэн санаа), гахайн сүүл [ургамал] (ус намагтай газар буюу гол горхины усан дотор ургадаг олон наст ургамал), гахайн чих [ургамал] (гуу жалга, элсэрхэг чийгтэй хөрсөнд ороож ургадаг, зүрхэн буюу дугариг хэлбэрийн навчтай өвс);