Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

БУГДАЙХ

1. Дөрвөн мөчөө атирах, хүн амьтны бие түрүүлгээ хандах: бугдайж хэвтэх (атиран хэвтэх);

2. [цээрлэсэн] Үхэх.

ХӨРШ ҮГ

Өргөн хэрэглээний үг

Явцуу хэрэглээний үг

Аман зохиол

Нэр томьёо

тайлбар толь бичиг

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

© Монгол хэлний их тайлбар толь 2016 он