Монгол хэлний их тайлбар толь

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

ЦЭНХГЭР

Хүн, амьтны зүс царай цонхигор, гундуу: цэнхгэр царайтай (цонхигор царайтай);

2. Эд зүйлийн өнгө үзэмж, тод биш бүдэгхэн: цэнхгэр өнгийн эд (тод биш, бүдэгхэн өнгийн эдлэл);

3. [шилжсэн] Хүний гэдэс дүүрч, дотор эвгүйтсэн нь: дотор цэнхгэр болох (гэдэс дүүрч, дотор эвгүй болох).

цэнхгэр царайтай	цонхигор царайтай
цэнхгэр өнгийн эд	тод биш, бүдэгхэн өнгийн эдлэл
дотор цэнхгэр болох	гэдэс дүүрч, дотор эвгүй болох

ᠴᠡᠩᠬᠡᠭᠡᠷ

čengkeger

А Б В Г Д Е Ё Ж З И К Л М Н О Ө П Р С Т У Ү Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я