1. Ойр, орчим, ойролцоо, орчин тойронд: хавь газар (ойролцоох газар), хавийн хүн дэлгэрэнгүй...(ойр орчимд байсан хүн), энэ хавьд (энэ орчмын газарт), ойр хавийн хүмүүс (хажуугаар, ойролцоо нутаглаж байгаа хүмүүс), ойр хавийн газар (эргэн тойрны ойролцоо газар), хавь ойр ~ ойр хавь [хоршоо] (тухайн газрын ойр орчим, орчин тойрон) - Хавь ойрын юмнаас үргэж цочих, чимээ анир авах нь адтай. Б.Ринчен. Монгол бичгийн хэлний зүйн удиртгал;