I
1. Нэг зүйлийг нөгөөтэй нь үрэх, шүргэх, харших - Шөнө болоход цахиур хавирч гал түлэв. дэлгэрэнгүй..., чүдэнз хавирах (чүдэнз зурж асаах) - Тамхи татах нэрээр чүдэнз хавирав. Л.Содов. Хаврын нар., шүдээ хавирах (а. Шүдээ хооронд нь харшилдуулах - Дориг шүдээ тачигнатал хавирч намайг зүхэн харааж, хашхичих нь сонсогдов. Д.Мягмар. Газар бид хоёр; б. [шилжсэн] Ихэд хорсох, занах, уурлах - Өнөболд үүнийг сонсоод шүдээ хавирч байв. Ш.Нацагдорж. Мандхай цэцэн хатан), хавирах давирах [хоршоо] (а. Унасан морио хөлөөрөө дэлдэн явуулах; б. Бусдыг хөлөөр хавиран хавсрах; в. [шилжсэн] Бусадтай бага зэрэг маргалдах), эр үхрийн эвэр хавирахад эм үхрийн шарх хорсдог [зүйр цэцэн үг] (ханилсныхаа төлөө шаналах гэсэн санаа);
2. Хутга мэсний зүйлийг юманд үрж хурцлах: хутга хавирах (хутга ирлэх);
3. [шилжсэн] Маргалдах, муудалцах.
- чүдэнз хавирах - чүдэнз зурж асаах
- шүдээ хавирах - а. Шүдээ хооронд нь харшилдуулах; б. [шилжсэн] Ихэд хорсох, занах, уурлах.
- эр үхрийн эвэр хавирахад эм үхрийн шарх хорсдог - ханилсныхаа төлөө шаналах гэсэн санаа
- хутга хавирах - хутга ирлэх
Холбогдох зураг одоогоор алга байна.
