УРУУЛ
Хүн, амьтны амны ирмэг хэсэг - Хуурай нимгэн уруул нь чичгэнэн шивгэнэв. дэлгэрэнгүй... уруулаа хазах (а. Уруулаа шүдээрээ хазлах; б. [шилжсэн] Хорсох, занах), уруул хагарах (уруул хуурайшсанаас хагарч зовуурилах), уруул жимийх (хоёр уруулыг хооронд нь нийлүүлэх), уруул омголтох (уруул хатаж хуурайших) - Царайг нь ажвал хүрэнтэн барайж, уруул нь омголтжээ. Л.Дашням. Бурхантын цэцэг., уруулаа унжуулах (гомдсон царай гаргах), уруулаа хазлах (бага зэрэг сандрах, юу хэлэхээ мэдэхгүй байх) - Махлаг хүрэн царайтай хүн тоомсоргүйгээр ярвайж зузаан уруулаа хазлан Сүнрэвийг ширтэн харав. П.Хорлоо. Багш., уруулаа цорвойлгох (а. Уруулаа цорвогор болгох; б. [шилжсэн] Эрхлэх), уруулын будаг (уруул өнгөлөх будаг), уруулын эгшиг (өгүүлэхэд уруул оролцох эгшиг), уруулын гийгүүлэгч (өгүүлэхэд уруул оролцох гийгүүлэгч), уруул шүдний гийгүүлэгч (уруул шүдтэй хамжин хэлэгдэх гийгүүлэгч), уруул ам [хоршоо] (дээд, доод уруул болоод амны хөндий), уруул шүд [хоршоо] (хүн, амьтны дээд доод уруул болон амны хөндийд байх хазуур яс) - Ганц алтан улс хэмээгч манай улс лугаа уруул шүд мэт жаран он илүү ханилан явав. В.Инжаннаши Хөх судар., *дээд уруулдаа хүргэмгүй, дэргэдэх хүндээ амсууламгүй (маш их амттай, туйлын амттай), уруул хөдөлж учир хэлэлцэнэ, ухаан сийлж зөвийг олно [зүйр цэцэн үг] (үг хэлээр, ухаанаар учир зүйгээ ололцож байх гэсэн санаа), уруулаараа утгуур хийж, хэлээрээ хэмжүүр хийх [зүйр цэцэн үг] (идэхээс өөр чадах зүйлгүй гэсэн санаа).
- уруулаа хазах - а. Уруулаа шүдээрээ хазлах; б. [шилжсэн] Хорсох, занах
- уруул хагарах - уруул хуурайшсанаас хагарч зовуурилах
- уруул жимийх - хоёр уруулыг хооронд нь нийлүүлэх
- уруул омголтох - уруул хатаж хуурайших
- уруулаа унжуулах - гомдсон царай гаргах
- уруулаа хазлах - бага зэрэг сандрах, юу хэлэхээ мэдэхгүй байх
- уруулаа цорвойлгох - а. Уруулаа цорвогор болгох; б. [шилжсэн] Эрхлэх
- уруулын будаг - уруул өнгөлөх будаг
- уруулын эгшиг - өгүүлэхэд уруул оролцох эгшиг
- уруулын гийгүүлэгч - өгүүлэхэд уруул оролцох гийгүүлэгч ... үргэлжлүүлэн харах ...
