1. Баас бүхий, баас байгаа: үхрийн баастай (а. Үхрийн баас болсон; б. Үхрийн баас хийсэн), *баастай бурхан (бурхны дайтай үнэлэгддэг хүн, хамгийн хайртай үр хүүхэд) - Өвгөн үнэгчлэн унтаж байгаа манцуйтай ачаа зааж “Манай ёстой нэг баастай бурхан”- даа гэж өхөөрдөв. Г.Аким. Монгол өвөрмөц хэлцийн тайлбар толь., - Дорж гуай гэж нэг баастай бурхан бий. И.Дамбажав. Монгол үгийн дээж;

---

2. [шилжсэн] Ямар нэг хийсэн ажил нь хуумгай, дутуу дулимаг, баарагтай, будлиантай: баастай хэрэг (будлиантай хэрэг), баастай юм (хуумгай юм), бушуу туулай борвиндоо баастай [зүйр цэцэн үг] (яаруу давчуу хийснээс үүдэж, ажил нь дутуу дулим болох гэсэн санаа).