1. Биеийн ерөнхий хүч чадал, тэнхээ - “Байзаач, би жаахан унтаад…” гэж гуймаар болтлоо тамир тасарна. П.Лувсанцэрэн. Хөдөөгийн дуун., тамир алдах (биеийн чадал тэнхээ сулрах), тамир алдрах (бие суларч тэнхээ доройтох), тамираа барах (ямар ч хүч чадалгүй болох), тамир орох (чадал суух, бие чангарч сайжрах), тамир доройтох (биеийн чадал тэнхээ дордох), тамир тасрах (ир чадал барагдаж, хүч сэлбэж дийлэхгүй болох), тамирын засал (зориулалтын багаж төхөөрөмжөөр яс, булчин зэрэг хөдөлгөөний эрхтэнг эмчлэн засдаг биеийн тамир, эмчилгээний арга), ажлын тамир (хөдөлмөрийн чадвар), тамир муутай (сул дорой), тамир тэнхээ [хоршоо] (бяр чадал, хүч тэнхээ) - Залуу чийрэг биеийн хүчээр хавар нь тэнхээ тамир, цог жавхаагүй боловч эрүүл хүн болжээ. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир., тамир тэнхээ орох (хүч тэнхээ орох), тамир тэнхээ сорих (а. Уралдаан тэмцээнд оролцох; б. Хүч тэнхээ шаардсан ажил хийх), тамир тэнхээ барах (хүч чадал барах, бяр тэнхээ барах), тамир тэнхэл [хоршoo] (тамир тэнхээ) - Усны бараа харагдсангүй тамир тэнхлээ барагдтал гүйлээ. Монгол ардын домог үлгэр., тамир хүчин [хоршoo] (бие чадал хүч, тэнхээ) - Тэнд нүүн ирж хэдэн жил тамир хүчнийг тэжээв. В.Инжаннаши. Хөх судар., тамир чадал [хоршоо] (хүч тэнхээ), хүч тамир [хоршoo] (тэнхээ, чадал) - Эхийнхээ хамаг хүч тамир, мар мярааг авч төрсөн мэт эрүүл сайхан биетэй, булцгар хацартай хүү нь зүлэг ногоон дээгүүр дэвхцэн гүйнэ. С.Эрдэнэ. Хонгорзул., тамир шим [хоршoo] (үржил шим) - Газар газрын өсөлт боловсролт, тамир шим, үрс шимсээр өөр өөрийн ундрал амьдралаар явах мэт. В.Инжаннаши. Хөх судар., тар тамир [хоршоо] (хүн, амьтны ир чадал, тэнхээ, танаг);
--oOo--