1. Бүр, угийн, ерөөсөө, яг, огт, бүр: таг дүлий (бүр дүлий, юу ч сонсдоггүй) - Нэг бол сохор, эсвэл таг дүлий бололтой. Б.Нямаа. Арандалынхан., таг битүү (өчүүхэн ч нүх сүв, зай завсаргүй, яг битүү), таг дарах (а. Яг битүүлэх; б. [шилжсэн] Тас нуух), таг дуугүй (юу ч хэлэхгүй байх) - Аав ч бас таг дуугүй асга царай нь тас харанхуйлж төөрсөн гар нь эмээлээ алдахуй төмөр дөрөө л ёолон харшлаа. Д.Пүрэвдорж. Нар тойрсон зам., таг зогсох (а. Огт хөдлөлгүй зогсох; б. Ажил үйлдвэрлэл бүрмөсөн зогсох), таг мартах (ор тас мартах), таг сохор (огт юм хардаггүй), *танилаар таг, тамхиар яг (найз нөхдөөр маруухан, ямар ч таних хүн байхгүй);

---

2. Чимээ сураггүй, хэл мэдээгүй, огт дуу чимээгүй: таг болох (а. Огт чимээ сураггүй болох; б. Юу ч сонсохгүй болох), таг чимээгүй байх (ямар ч хэл чимээ байхгүй, сураггүй байх), таг суух (огт чимээгүй, хөдлөлгүй суух), таг унтах (нам унтах) - Нойр хулжиж эргэн хөрвөсөөр нэг мэдэхнээ таг унтаж орхижээ. Д.Мягмар. Уянгын туужууд., таг чиг [хоршоо] (а. Огт чимээгүй болох - Пулемёт маань гэнэт таг чиг боллоо. Сум дуусжээ. Цэргүүд цөм миний зүг харлаа. Г.Дүйнхэржав. Арилшгүй мөр; б. Хэл сураггүй болох - Очно гэж хэлээд таг чиг болчихсондоо их зовох юм. Ч.Алагсай. Алтайн зам).