1. Атийж ирэх, үрчийх: даавуу атирах (даавуу хунирах), цаас атирах (цаас үрчийх), зулай атирах (а. Духанд үрчлээ суух; б. Духаа үрчийлгэх) - Зулай атиран, хөмсөг зангидан, элэг эмтрэн хорсох зүйл ч олон буй. Б.Ринчен. Сандо амбан;

---

2. Хүн амьтны нугдайж агдайн эвхрэн байх: атиран хэвтэх (биеэ хураан хэвтэх) - Цэргүүд аанай л бургасны ёроолд атиран эвхрэн хэвтэцгээж байлаа. Б.Нямаа. Арандалынхан., өт хорхой ч гэсэн биедээ хүрэхээр атирдаг [зүйр цэцэн үг] (хүнээр тохуу хийн оролдоход хэн ч гэсэн дургүйцдэг гэсэн санаа);

---

3. Амьтны эвхрэн цагариглах - Могой атиран хэвтэнэ. Яриа;

---

4. [шилжсэн] Хорох, багасах: аргамаг хүлэг сумлан хатирахад, аяны зам товчрон атирдаг [зүйр цэцэн үг] (хурдан хүлэг жолоо сунган хурдлахад урдах зам богиносдог гэсэн санаа).