1. Хүн, малын бараг яваагүй, хөндөгдөөгүй сэргэг шинэ нутаг: атар өвс (хүн, малын хөлд гишгэгдээгүй соргог өвс ногоо), атар тал (өвс ургамал жигдэрсэн, хүн мал суурьшаагүй хөдөө нутаг), атар хээр (хүн, мал нутаглаагүй уудам хээр тал) - Атар хээрийн цэцгийн үнэр ханхалж байлаа. Б.Ринчен. Сандо амбан;
2. Тариаланд зориулж хагалаагүй эрүүл бүтэн газар:
атар газар (а. Огт хагалж сэндийлээгүй эрүүл хөрстэй газар; б. Түймэрт өртөөгүй газар; в. Айл нутаглаагүй, бэлчээр сайтай газар),
атар эзэмших (хагалаагүй газрыг хөндөн тариа ногоо тарих),
атар онгон [хоршоо] (а. Хагалж, тариалаагүй эрүүл газар; б. Уналга эдэлгээнд хэрэглэж байгаагүй эмнэг мал адгуус; в. Эрх танхи, бага балчир үе -
Атар онгон насны ариун нандин сэтгэл. “Цог” сэтгүүл);
3. Хүний ажил хөдөлмөрт дадаагүй эрх танхи, хал үзээгүй:
атар танхи [хоршоо] (ажил амьдралд хал үзээгүй, эрх дураараа);
4. Уналга, эдэлгээнд хэрэглээгүй эмнэг мал адгуус:
атар мал (уналга, эдэлгээнд хэрэглээгүй мал),
атар эмнэг [хоршоо] (эмнэг онгон) -
Атар эмнэг азаргыг хоёр гараараа чихдэж барив. Ж.Дамдин. Монгол бөх., атар догшин [хоршоо] (эдэлж сургаагүй эмнэг догшин).