1. Ямар нэг зүйлийг мэдэх, сонсох зорилгоор лавлах, сураглах: асуух өгүүлбэр (хариулт шаардах өгүүлбэр), алдар нэрийг нь асуух (нэрийг нь асуух), ам асуух (бусдын ихэрхэн гайхуулж байсан хэрэг явдал бүтэлгүйтэх үед тухайн зүйлийн талаар тавлан асууж янзыг нь үзэх), бусдаас асуух (дам сураглах), лавлан асуух (дахин батлан асуух), цохиж асуух (гэнэдүүлэн асуулт тавих) - Асуух гэдэг лавлахын нэр, авах гэдэг өгөхийн нэр. ААЗ., асуух лавлах [хоршоо] (лавлаж баттай мэдэх), асуух шалгаах [хоршоо] (лавлаж магадлах), асуух нуруу (хонь, малын ууц ястай нийлж байгаа хэсэг), асуусны аюул гэж үгүй, лавласны лай гэж үгүй [зүйр цэцэн үг] (асууж сураглахад буруудах юмгүй гэсэн санаа), уйлсныг бүү асуу, инээснийг асуу [зүйр ц‎‎эцэн үг] (зовж буйг нь бус баярлаж байгааг нь лавла гэсэн санаа), асуухаар асга, атгахаар чимх [зүйр цэцэн үг] (юмыг бага гэж чамлах хэрэггүй гэсэн санаа);

---

2. Мэнд сайныг мэдэх: амар мэндийг нь асуух (мэнд сайныг нь мэдэх), өвчтэй хүний биеийг асуух (өвчтэй хүний биеийн байдлыг лавлаж мэдэх);

---

3. Өчиг авах, байцаах - Байцаагч, Базар, Марал нарыг дуудан оруулж, нүүр тулган асууна. С.Буяннэмэх. Түүвэр зохиол., байцаан асуух (байцаалт авах), хэрэгтнийг асуух (хэрэгтнийг байцаах), ял асуух (хэрэг тулгах, өчиг авах).