1. Хоёр хөлийг бохирч, өвдгөө газарт хүргэх, сөхрөх - Хоролмаа түүний хормойноос барьж сөгдөн сууж ийнхүү дуулна. Ш.Нацагдорж. Учиртай гурван толгой., өвдөг сөгдөх (а. Хөл бохирч өвдгөөр газар тулах - Залуу эр мориноосоо яаран буугаад Сувдын өмнө зүүн өвдгөөрөө сөгдөн мөргөв. З.Баттулга. Уяхан замбуутив; б. [шилжсэн] Шантрах), сөгдөн мөргөх (сөхөрч суун мөргөл үйлдэх), сөгдөн гуйх (өвдөг дээрээ сөхрөн сууж гуйх);
--oOo--