1. Аглагт сууж, шашны ёсны бясалгал, даяан хийх хүн - Тэр хүрээний тэргүүн лам нь Тахилгат хэмээх нэгэн арш байжээ. В.Шарма. Таван сургамж., аршид суух (даяанчлах, аглагчлах), аршийн манлай ~ дээд арш ~ их арш [хүндэтгэл] (Бурхан багш);
2. [ургамал] Халуун орны нэг зүйл жимст мод:
аршийн алга [ургамал] (хэлбэр нь гарын алга мэт хавтгай зууван өргөст, махлаг иштэй, шарангуй улаан цэцэгтэй, дулаан бүсийн гоёмсог олон наст ургамал),
аршийн жимс [ургамал] (наймаас есөн тохой өндөр модтой, луугийн нүдэн модны навчирхуу бөгөөд жижигхэн навчтай, хонгорцоглон ургах жимстэй, интоор мэт том, жимс нь амттай),
аршийн нударга [ургамал] (хэлбэр гонзгой бөөрөнхийвтөр, зангидсан гарын адил),
аршийн чавга [ургамал] (цэцэг улаан, гурван зуун жилд нэг удаа цэцэглэнэ, есөн зуун жилд нэг удаа жимс ургана, жимсийг төмрөөр огтолбол хүчтэй амттай, хулсаар огтолбол төгс амттай болно гэдэг),
аршийн ногоо [ургамал] (нэхмэл хийхэд болон хүнсэнд хэрэглэхийн зэрэгцээ боловсруулан цавуу гаргаж авдаг ширхэглэг нарийн болоод зөөлөн сахлаг, нэгэн зүйл улаан замаг),
арш шувуу [амьтан] (тогоруу шувуу).