1. Хүний амархан уурлан уцаарлах байдал: өрвөлзүүр ааш (амархан уурлаж уцаарладаг ааш араншин) - Түүний өрвөлзүүр ааш нэг л таатай биш байдал төрүүлнэ. “Цог” сэтгүүл;

---

2. [шилжсэн] Морь малын бага зэрэг омголон байдал - Мэдэлтэй л яваарай морь чинь өрвөлзүүр шүү, хүү минь гэв. “Утга зохиол, урлаг”сонин.