1. Хүн, амьтны аюулхайн орчим газар, өрц: өр зурах (а. Төхөөрөх малын өрц орчмын арьсыг хурц хутгаар зурж зүсэх; б. Ходоодны хүчил ихдэж дотор өвдөх), өр зүрх [хоршоо] (а. Хүн, амьтны гол эрхтэн; б. [шилжсэн] Хамгийн хайртай, дотнын зүйл; в. [шилжсэн] Сэтгэл зүрх) - Мань эрийн өр зүрхэнд хадагдан үлджээ. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа., *өр хадрах (бусдын амь насыг егүүтгэх);

---

2. [шилжсэн] Өрөвч нинжин сэтгэл бүхий: өр зөөлөн (өрөвч, зөөлөн сэтгэлтэй), өр нимгэн (зөөлөн сэтгэлтэй), өр өвдөх (өрөвдөх, сэтгэл ихэд эмзэглэн зовох), *өр урагдах (бусдыг ихэд өрөвдөх), өр тавимхайн өр хатуу [зүйр цэцэн үг] (өр зээл тавихдаа санаа зовдоггүй, тоодоггүй гэсэн санаа), өнгө мөнгөний сайнаас өр зүрхний сайн нь дээр [зүйр цэцэн үг] (өнгө мөнгөнд шунаж байснаас сэтгэл сайтай байх нь хамгийн гол гэсэн санаа).