1. Өнчин ганцаар үлдэх: өнчрөн үлдэх (харж хамгаалж байсан дотнын хүнээсээ салах) - Амьд насны турш таныгаа би үзэхгүй алаг хонгор сэтгэл минь өнчрөх болж дээ. Ж.Дамдин. Үймээний жил;

---

2. Ханьгүйдэн ганцаардаж зовж зүдрэх;

---

3. Төл мал хөхүүл үедээ эхээсээ салах;

---

4. [шилжсэн] Хэн нэгнийг ихэд үгүйлж, сэтгэл гансрах - Давхар барилгын нэгэн өрөөнд далай шиг сэтгэл өнчрөн үлдэв. Б.Жамц. Сэтгэлийн нууц.