1. Өнцөг бүхий, өнцөг байгаа: дөрвөн өнцөгтэй (дөрвөн булантай) - Дөрвөн өнцөгтэй гуулин жанцантай шавар дуганыг заав. П.Хорлоо. Багш;

---

2. [шилжсэн] Сүрхий, чадалтай, чадамгай: өнцөгтэй нүд (а. Ажигч гярхай нүд; б. Шунал заналтай нүд), өнцөгтэй үг (а. Оновчтой үг; б. Хүнийг битүү ёжлон дайруулж хэлсэн үг) - Ер нь л өнцөгтэй үг хэлдэг хүн дээ. “Цог” сэтгүүл.