1. Маш эртний, дээр үеийн: өнийн юм (маш эртний юм), өнийн хэрэг (маш эртний хэрэг) - Өнгөрснөө дурдаж, өнийн юмыг ярьцгаана. Ц.Дамдинсүрэн. Түүвэр зохиол., өнө эрт [хоршоо] (их дээр үе, маш эрт) - Онц шилүүстэй уулын өвөр дэх өнө эртний өгөөж ихт онгон буурал бууцанд… буулаа. А.Дашням. Халхын сайн ноён хан Намнансүрэн., өнө мөнх [хоршоо] (хэзээд хэвээрээ орших байдал) - Өргөсөн энэ тангараг минь өнө мөнх биелж... Ч.Лхамсүрэн. Мамий Жукей хоёр., өнө үүрд [хоршоо] (цаг хугацааны хязгаар байхгүй, цаг ямагт);
--oOo--