1. Эмзэг, хөндүүр байдал бүхий - Хөлөө гэмтээж өвчтэй хөлтэй болсон ч Федин түрүүлээд хурдан явж... байлаа. Б.Полевой. Эцсийн бүлэгт., өвчтэй гар (ямар нэгэн бэртэл гэмтэлтэй гар);
2. Өвчин туссан нь:
өвчтэй хүн (өвдсөн хүн),
өвчтэй хэвтэх (бие зовуурилж, өвдөөд хэвтэх) -
Тэд намайг өвчтэй хэвтэж байхад миний бүх хичээлийг... бичиж өгч байсан. С.Удвал. Та бид уулзана., өвчтэй зовлонтой [хоршоо] (өвчин зовлон бүхий) -
Жа жанжаан би өвчтэй зовлонтой байна, яадаг билээ. С.Удвал. Их хувь заяа;
3. [шилжсэн] Хөөргөн сагсуу, онгироо зантай, хэвийн биш байдалтай:
өвчтэй амьтан (сонин зан ааш бүхий хүн) -
Чи чинь ямар өвчтэй амьтан бэ? П.Хорлоо. Багш.