1. [шашин] Хоёр тал нь тав юмуу есөн шовгор үзүүртэй, дундуураа нарийн, нэг зүйл хөгжмийн зэмсэг, лам нар ном уншихдаа хонхтой зэрэгцүүлэн хэрэглэдэг, буддын шашинтны бат бэхийн бэлгэ тэмдэг - Зүүн гартаа хонхны очир атгасан байх ба мөргөж орсон хүний нүд рүү хурц хүйтэн харцаар ширвэн харна. Н.Батбаяр. Өндөрт хатгасан туг., очир тамга (адил талт хоёр жишүү дөрвөлжний дунд бяцхан дугуй гархи бүхий малын тамга), элдэв очир (давхар зөрүүлэгтэй очир, дэлбээгээ хумьсан лянхуа мэт агаад дөрвөн дэлбээ нь дөрвөн тив, дөрвөн зүгийн бэлгэдэл), *очир гүйлгэх (алдсан гээсэн зүйлийг мэргэлэх шашны зан үйл);

---

2. Бат бэхийн бэлгэ тэмдэг - Аль түүнийг баригч богд ламын өлмий очир мэт бат болтугай. Ардын заргын бичиг., очир алмаас (а. Маш хатуу эрдэнийн чулуу, өнгө янз бүр, гоёл чимэглэлд чулуулаг өрөмдөхөд хэрэглэнэ; б. Талсажсан ирмэгт алмаа) - Эрт дээр үед энэ уулын орой тэр аяараа очир алмас эрдэнийн чулуугаар дүүрэн байжээ. Н.Батбаяр. Өндөрт хатгасан туг., очир эрдэнийн хурим (гэрлээд тавин жил болсноо тэмдэглэн хийх хурим);

---

3. [шилжсэн] Очирын орой шиг дүрс хэлбэртэй хээ угалз.