1. Тойруулан боох: алчуур ороох (толгойдоо алчуур зүүх), бүс ороох (биеэ тойруулан бүслэх), дээсээр ороох (дээсээр боож баглах), гэзгээрээ толгойгоо ороох (үсээрээ толгойгоо тойруулан боох), хүүгээ хөнжилд ороох (хүүгээ хөнжилд боох), галын дөл байшин ороох (галын дөл байшинг тойрон угалзран шатах), тамхи ороох (тамхи татахад бэлтгэж цаасанд боох) - Эрдэнийн савтай тамхинаас чимхэн сурамгай цувруулан хэлнийхээ үзүүрээр шүлсдэн ороох зуур... хэлэв. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир., ороох зангидах [хоршоо] (ямар нэгэн зүйлийг тойруулан боож үхлүүт уях), сурны үзүүрийг гартаа ороож барих (сурны үзүүрээр гараа боон барих),

---

2. Өнцөг булан зэргийг тойрон явах: булан ороох (ямар нэгэн зүйлийн буланг тойрох), гудамж ороон явах (гудамжны булангаар тойрч явах), уулын хошуу ороож одох (уулын хошууран орсон хэсгийг тойрон одох) - Өндөр уулын араар ороож ирэв. Н. Банзрагч. Зам., дайсны цэргийн ар хударгаар ороох (дайсны цэргийн араар тойрон бүслэх), ороон хүрээлэх (тойрон хүрээлэх);

---

3. Хээ угалз хатгаж оёх: зүү ороох (зүүг утсаар ороож оёх уран оёдол) - Харснаа дуурайлган зурах, сийлэх, тэр ч байтугай хээ угалз хатгаж зүү ороохдоо гайхалтай. Ж.Дамдин. Миний монгол;

---

4. [шилжсэн] Асууж хоргоох, эгзэгтэй асуулт тавьж гэнэдүүлэн үг алдуулахыг оролдох: үгээр ороох (өөтэй үгийг нь ашиглан гэнэдүүлэхээр оролдож хоргоох), ороож асуух (асуултаар шахамдуулан мохоох), хоосон үг хоолой ороох [зүйр цэцэн үг] (бодлогогүй хэлж ярьсан зүйлээсээ болж хэрэгт унах гэсэн санаа).