1. Зайдуу, сондгой, тусгаар орших уул, дов толгод зэрэг - Басхүү оорцог сүндэрлэсэн хэзээнээсээ алтаар баялаг гэлцдэг тийм уул билээ. Ж. Дамдин. Миний монгол., оорцог толгой (ганцаар орших бяцхан толгод), оорцог толгод (бусдаасаа салангид орших дов толгод);

---

2. Хань хамсаагүй, ганцаар явах хүн, амьтан: оорцог нохой (ганцаар явах нохой), оорцог хүн (найз нөхөдгүй зожиг хүн), оорцог сондгой [хоршоо] (ганцаар, тусгаар) - Оорцог сондгой амьдарсан өвгөд бидний үед байсан. Ж.Дамдин. Эх орон., олон хүн эвгүй бол оорцог хүний идэш [зүйр цэцэн үг] (олуулаа байж эв найргүй бол ганцаар явагч хүнд дийлддэг гэсэн санаа).